Verslag nordicwalking
reis naar Sauerland 20 tm 24 maart
Ik ben terug van 5 geweldige dagen Nordic Walken. Zo’n anderhalve maand geleden pas besloten dat ik de reis zou ondernemen. 5 dagen Nordic Walken met een groep mensen (zonder man en kindjes) in het Sauerland. Wat een tocht door de groene bergen zou worden, werd bikkelen in de diepe sneeuw. Menigeen die de afgelopen weken is gaan skiën had de sneeuw gewild die wij nu hadden. Vooraf baalde ik daar eigenlijk wel van, maar wat is het een super weekend geworden!
Donderdag hebben we na aankomst de eerste wandeltocht gemaak (Heinrich Skishops Runde). Even ervaren hoe het is om te Nordic Walken door de sneeuw. Zwaar! Maar gelijk die eerste wandeltocht doen we al een aantal super indrukken op. Het is zo mooi om die ongerepte sneeuw voor je uit te zien met dat prachtige landschap erachter.
Donderdagavond hebben we het eerste spelletje Mens Erger je Niet gespeeld. Er volgen er nog vele! Heerlijk! Hilarisch! (en
soms tenen krommend ;-)))))
Doordat we hem in tweeën lopen en het tussenpunt moeilijk te bereiken is, lopen we wat extra kilometers. In totaal lopen we zo’n ruim 30 kilometer. Vrijdag dus het eerste deel.
En o wat was het zwaar. Regelmatig kwam er een sneeuwbui over ons heen. En ook vroegen we ons af of dit nou echt wel verstandig was wat we deden. Maar we hebben het wel gedaan! 16 kilometer waar we 7 uur over hebben gedaan. Wat waren wij toe aan dat kopje soep aan het eind. Op sommige plaatsen liepen we tot onze knieën door de sneeuw te ploegen.
Zaterdag een “rustdag”. Met natuurljk nog een tocht. We wilden wel eens ervaren hoe het is om op van die sneeuw schoenen te lopen. Vroeger waren dat van die tennisrackets, tegenwoordig een soort klapschoen.
We hebben gegierd van de pret. Heuvelaf kon je rennen met die dingen,
want grip genoeg. Ook het laatste stukje van de route was super. Gewoon met een rechte lijn naar het hotel, dwars door 2 weilanden heen. Wederom dus door de diepe sneeuw. Maar door de sneeuwschoenen was het wel een stuk makkelijker!
Zondag dan uiteindelijk het tweede deel van de route. Wat een verschil met 2 dagen
eerder! Deze keer de sneeuwschoenen mee. Alleen deze keer ploegen we niet door diepe sneeuw, maar over een ijzige laag sneeuw. Ook hier hebben we weer profijt van de sneeuwschoenen. Je hebt nl. grip op het ijzige gebeuren!
Wederom een zware tocht van zo’n 16 km (incl. aanlooproute) met een aantal mooie
vergezichten. Zo halverwege dit deel van de route zijn we zo in hoogte gezakt dat de sneeuwschoenen op de rug moeten en de voetjes onder de stokken. We lopen op asfalt! Sneeuwloos. Gelukkig nog wel wit om ons heen, maar hoe anders dan een ca. honderd meter hoger.
Het op een na laatste waldskulptuur dat we tegenkomen is echt overweldigend. Een aantal orgelpijpen dat op zo’n manier in een kloof is neergezet dat het net is of je een aboriginal op zijn hoorn hoort blazen. Als de wind dan heel even van richting verandert, hoor je een toonverschil. Overweldigend!
Maandag is het dan helaas gedaan met de pret, maar ook weer een fijn thuis komen.
Verslag van Edith van der Lans