Op naar de Harz om daar de Nordicwalking mogelijkheden eens te onderzoeken. En daarnaast natuurlijk ook allerlei andere leuke ervaringen op te doen. Nu was ik al eens in het Harz gebergte geweest. Met een groepje motorrijders scheurden we in de jaren 90 graag door de Harz omdat de wegen er zo lekker slingeren. Maar behalve asfalt en voorbij flitsende bewegwijzering hebben we toen niet veel gezien.
Nee dat was nu heel anders. Na de ochtend spits vertrokken richting Duitsland zodat de grens bij Oldenzaal (de Lutte, A1) rond het middaguur werd bereikt. Omdat het dan nog ongeveer 3,5 uur duurt om bij de Harz uit te komen besloten we om kort te lunchen zodat de aankomst vóór de avondspits zou zijn.
Zo gezegd zo gedaan. En inderdaad aan het einde van de middag was Goslar in zicht. Goslar is een middeleeuws stadje aan de westrand van de Harz. Je vindt hier natuurlijk vakwerkhuizen maar ook nog de oude Keizerspfalz, de oude verblijfsplaats van de Duitse Keizer (rond 1050). Duitse Koningen en Keizers verbleven graag in de Harz. Enerzijds natuurlijk vanwege de ligging. Maar ook vanwege de ontginning van grondstoffen die rijkdom met zich meebracht.
Omdat er rondom Goslar wel wat gewandeld kan worden maar we nog niet in de echte ‘Hochharz’ waren besloten we om de volgende dag door te gaan naar het oosten van de Harz.
De Harz is een gebied van plm 100 bij 50 km. Omdat het een nogal bekend touristisch gebied is willen de omliggende gemeenten graag aangeven dat ze ook bij de Harz horen. Maar de echte Harz kun je op een natuurkundige kaart herkennen aan een langwerpig groen gebied met flink wat bergen. De hoogste van die bergen is de ‘Brocken’ en die is meer dan 1000 meter hoog.
Van 1945 tot 1989 liep er dwars door de Harz een grens, het IJzeren Gordijn. Hier ging het van West- naar Oostduitsland. De Brocken kon toen maar heel matig worden berekt, alhoewel je hem van beide kanten goed kon zien liggen. Op sommige plekken zie je nog overblijfselen van de grens. Er is zelfs een wandelpad geopend in 2006 over deze ‘Grenzweg’, waarbij je langs verschillende bezienswaardigheden wordt geleid.
Onze reis zette zich voort in het oostelijke gedeelte. Na een uurtje rijden waren we in Wernigerode (met een prachtig kasteel) om uiteindelijk in Elbingerode een verblijf te zoeken. Het lijkt wel of alle steden hier op ‘ode’ eindigen. Elbingerode ligt al wat meer in het centrum van de Harz. Het is een echt oud Oostduits stadje. Dat zie je aan de huizen en dat merk je aan de mensen, die zijn erg aardig. TIP: de prijzen zijn in het oostelijk gedeelte van de Harz nog steeds lager. Een kopje koffie kun je hier vaak nog voor € 1,20 halen.
Rondom Elbingerode blijkt van alles te beleven en dat gaan we natuurlijk ook doen. Een bezoek aan de lokale bierbrouwerij (Hasslerode) schiet er jammergenoeg bij in. En dan op zoek naar Nordicwalking mogelijkheden. In Schierke (ligt vlakbij) is een bord opgesteld met drie uitgewerkte en goed aangegeven routes. Er zijn een ‘leichte, mitterschwere en schwere’ ronde. De mittelschwere lijkt me mooi genoeg. En inderdaad met 7km lengte en een hoogteverschil van 150 meter is het best een aardig rondje. Zo’n routebord zie je in Duitsland trouwens veel. Men probeert de aanduiding in zwaartes te standaardiseren. Maar dat is niet helemaal gelukt. Een rode route hier is absoluut zwaarder dan een rode route in bijvoorbeeld het gebied Dämmer Berge. Relatief klopt het wel. Binnen dit gebied is een rode route lichter dan een zwarte en zwaarder (en langer) dan een blauwe. Verder staan er op de borden vaak warming up tips en zo. Maar natuurlijk weten wij dat al 😉
Na het wandelen dachten we even door te rijden naar de ‘Brocken’. Die hoogste berg zie je van bijna overal hier liggen. Helaas is het lokale weggetje dat hiervandaan omhoog leidt alleen bestemd voor bevoorrading. Dus je zult moeten lopen om boven te komen. Een alternatief is de speciale oude smalspoortrein. Wij vinden dat echter wat te prijzig (hoezo Hollanders) en besluiten dat er buiten de Brocken nog genoeg te beleven is. Terug in ons hotel genieten we van een lekkere Schnitzel. Het eten is hier goed en niet duur.
De volgende ochtend gaan we Wernigerode bezoeken. Van ver kun je al het prachtige slot zien liggen bovenop de berg. Rondom deze berg loopt een wandelpad waarbij je ook het slot aan kunt doen. En dat doen we dan ook. We worden beloond met een mooi uitzicht. Omdat het deze dag erg warm is besluiten we in Elbingerode het Naturbad eens te proberen. Dit bad bestaat uit een vennetje dat door de lokale bevolking druk wordt bezocht bij warm weer. Omdat het water continu ververst wordt door het erin uitlopende stroompje is het knap koud. Wel heel erg verfrissend en een mooi plekje om te vertoeven.
De volgende dag is Thale ons doel. Thale ligt aan het begin van de Hexensteig, een lange afstand pad dwars door de Harz. Ze hebben hier trouwens veel met heksen. Overal zie je poppen en beeltenissen. De Hexensteig kun je in etappes lopen en komt over de Brocken. Vind je dat echter te zwaar dan loop je een alternatief er om heen. In Thale vind je de Hexentanzplatz. Een soort attractiepark met kabelbanen, wildpark en een aansluitend wonderschoon wandelgebied inéén. Hier loopt de Bode, een rivier die door een flink stuk van de Harz kronkelt en waarlangs je kunt wandelen. Echt heel mooi.
Het attractiepark is meer voor kinderen bedoeld. Met hele schappelijke prijzen. Overal vind je natuurlijk stalletjes met… Worst! Wat eten die Duitsers veel worst zeg. We bestellen een combiticket voor de kabelbaan, de gondel en de bobbaan. Zowel de kabelbaan als de gondel brengen je naar hele mooie uitzichtspunten. Overigens kun je hier een zeer uidagend mountainbike parcours vinden. Op de parkeerplaats bovenaan de kabelbaan staat weer een bord met Nordicwalking routes. Van 6 tot 14 km varieren ze. Maar de startpunten zijn niet gelijk. Na een lekker kopje koffie met Kuchen besluiten we om in plaats van naar beneden met de kabelbaan, de wandelweg te nemen. Je kunt hier gerust een dagje door brengen en dat doen we dan ook. Aan het eind van de middag nemen we hier wat lekkers te eten en keren dan terug naar onze uitvalsbasis.
We bezoeken op deze dagen verschillende plaatsjes. Zo is het kuuroord Stolberg een bezienswaardigheid op zich. nog nooit zo veel vakwerkhuizen bij elkaar gezien. Op één van de volgende dagen doen we Braunlage aan. Dit is wel het meest centraal gelegen plaatsje in de Harz. Van hieruit kun je alles binnen ongeveer een uur bereiken. Een ideale uitvalsbasis eigenlijk. Hier is onlangs een Nordic Walking Zenter geopend. Je kunt er begeleide touren maken waarbij stokken kunnen worden geleend. Ook hartslagmeters worden hier uitgeleend. En ook hier vind je weer drie uitgewerkte routes. Dat lijkt weinig, maar er zijn hier zo veel goed aangeduide wandelroutes (waarvan goede kaarten zijn) dat je eigenlijk prima zelf routes kunt samenstellen.
Toen we hier gingen informeren naar het NW Zentrum werden we verwezen naar ‘Gipfelsturmer Cafe-restaurant’. Dat klinkt veelbelovend nietwaar. Daar aangekomen bleek het op een andere manier uitdagend dan we dachten. Je kunt hier namelijk op een soort grote steppen (je weet wel die dingen die je als kind had) de berg af scheuren. Monsterrollers! Maar ook met mountainbikes wordt dat wel gedaan, net als in Thale.
Na een kort weekje in de Harz keren we weer terug naar Nederland. Als ik de Harz moet vergelijken met een ander deel van Duitsland dan zou dat zijn met het Sauerland. Alleen zijn hier de stadjes en bezienswaardigheden wat dichter op elkaar. Een prachtig gebied waar al veel Nordicwalking faciliteiten zijn. En door de enorme hoeveelheid wandelpaden (goed aangegeven) die prima geschikt zijn voor Nordicwalking kun je hier je hart ophalen. Er is veel te doen in de Harz dus ik ga zeker nog eens terug om weer andere dingen te bekijken en doen.
Fred Steetsel
www.ontspannu.nl